Safari privé modus gebruiken, waarom zou je?
Nog voor Google Chrome (die het bekend heeft gemaakt denk ik) en Mozilla Firefox (waarvan ik eerst even dacht dat het de eerste was), had Safari het al: de privé modus.
En of je nu geen idee hebt waar ik het over heb, of je gewoon altijd hebt afgevraagd wat het nou wel en niet doet… De antwoorden vind je in dit Apple Coach artikel!
Wat is Safari Privé Modus?
De Safari privé modus zorgt er voor dat je wat het internet betreft begint met een schone lei: niemand weet meer wie je bent (zie het einde van dit artikel voor een kleine nuance), en alles wat je doet wordt vergeten zodra je het laatste venster sluit.
Om te begrijpen hoe dit werkt is het handig om eerst een basis-begrip te hebben van een stukje onderliggende techniek. We gaan het hier natuurlijk niet te technisch maken (daar is Wikipedia voor), maar een kleine basis-uitleg is wel even handig.
Wat zijn cookies?
Het belangrijkste wat je hier moet weten is wat een cookie is. Het is een term die je vast wel eens gehoord hebt, zeker sinds er een cookiewet geïntroduceerd is waar iedereen met een serieuze IT-kennis een sterke mening over heeft. 😉 (De vernieuwde wet zit dan al een stuk logischer in elkaar gelukkig.)
En als je niet van cookies gehoord hebt via de talloze meldingen op allerlei websites, dan waarschijnlijk wel in de context van iemand die je vertelt dat cookies net zo gevaarlijk zijn als virussen en je ze steeds moet verwijderen.
Uiteindelijk is een cookie niet meer dan een eenvoudig tekstbestandje. Wanneer je een website bezoekt kan deze een dergelijke cookie sturen, die Safari dan opslaat op je computer. Ga je naar een andere pagina op die website, of kom je later terug, laat Safari dat tekstbestandje zien aan de website.
Cookies gebruiken om in te loggen op websites
Cookies worden veel gebruikt om in te loggen op websites en bij te houden wie je bent. Als je inlogt wordt er bijvoorbeeld een cookie geplaatst met de inhoud “Gebruikersnaam: Martijn_Engler“.
Als ik nu naar een andere pagina op die website ga laat Safari dat tekstbestandje zien, en weet de website dus “Aha, deze bezoeker heeft de gebruikersnaam Martijn_Engler” en kan er vanaf daar alle inhoud voor mij geladen worden.
Als er geen cookies zouden zijn, zou de website op de volgende pagina al niet meer weten wie ik ben.
Bijna alle websites met een inlog-systeem werken op deze manier. Of het nu webshops als Coolblue en Bol.com zijn, of bijvoorbeeld Apple Coach’ eigen Apple Coach Academie.
Moet ik me zorgen maken om cookies?
Je ziet het misschien al aankomen: ik ben hier om je te vertellen dat je niet bang hoeft te zijn van cookies. Misschien wel voor Cookie Monsters, maar niet voor cookies.
Net als bijvoorbeeld cache, heeft het een slechte naam gekregen door misinformatie en halve waarheden.
Cookies op zich zijn niet slecht, en zijn zelfs gewoon nodig om de meeste websites te laten functioneren.
De privacy-kant: tracking cookies
En om mezelf nu even tegen te spreken: er zijn cookies die gebruikt worden voor verschillende vormen van privacy-inbreuk. Hier hebben we het meestal over zogenoemde tracking cookies.
Hier is ook een klein beetje technische uitleg nodig: wanneer een website een cookie plaatst, kan het opgeven wie die cookie mogen zien. Meestal is dit alleen de website zelf. Dus als “academie.dirk.applecoach.nl” een cookie stuurt, kan deze aangeven dat alleen “academie.dirk.applecoach.nl” deze cookie terug mag lezen.
Dit voorkomt dat “applenepwebsite.nl” vervolgens tegen Safari kan zeggen “laat mij de cookies van academie.dirk.applecoach.nl eens zien” en zo ontdekken dat ik ben ingelogd als Martijn_Engler.
Een tracking cookie is een cookie die gelezen kan worden door verschillende websites. Je bezoekt bijvoorbeeld wij-verkopen-schoenen-op-deze-website.nl, en zij plaatsen een cookie waarin staat “Deze gebruiker heeft op de website gekeken naar verschillende modellen witte sportschoenen”. Deze cookie mag gelezen worden door alle websites.
Vervolgens ga je naar Facebook.com, die vraagt of het de cookie van wij-verkopen-schoenen-op-deze-website.nl mag zien. Omdat deze “open” is mag dat, en Facebook weet nu dat je gekeken hebt naar witte sportschoenen.
Met deze informatie laat Facebook je natuurlijk advertenties zien voor witte sportschoenen, omdat die relevant zijn voor jouw interesses en de kans dat je klikt (lees: Facebook geld krijgt) dus groter is.
Nu versimpel ik hier even wat dingen, en meestal zit er een zogenoemd “advertentie-netwerk” tussen, maar het principe staat.
Zijn tracking cookies inbreuk op je privacy?
De vraag is nu nog steeds wel een beetje of tracking cookies echt inbreuk op je privacy zijn. Uiteindelijk gebeurt alles geautomatiseerd (er zijn geen mensen die zitten te kijken wat Martijn vandaag bekeken heeft), en zorgt het er vooral voor dat je in ieder geval nuttige advertenties krijgt. Het is beter dan “Singles in jouw buurt zoeken een partner”, toch?
Aan de andere kant kan het natuurlijk raar aanvoelen: wat je op website A doet zou website B geen weet van moeten hebben.
Hoe je hier in staat is natuurlijk een persoonlijke keuze, maar het is zeker interessant om voor jezelf over na te denken.
Waarom zou ik de privé modus van Safari gebruiken?
Dus, wat heeft dit allemaal te maken met de Safari privé modus? Wanneer je werkt met de privé-modus van Safari worden er nog steeds gewoon cookies geplaatst. Maar zodra je het laatste venster van de privé-modus afsluit, worden al deze cookies gewist.
Geen terugkerende advertenties
Ga je in de privé-modus bijvoorbeeld naar de schoenen-website, bekijk je de sportschoenen en vervolgens naar Facebook? Dan zul je gewoon de schoenen-advertenties zien.
Maar ga je naar de schoenen-site, bekijk je de sportschoenen, sluit je alle Safari-privé-vensters, en ga je dán naar Facebook? Dan zijn het gewoon weer advertenties puur gebaseerd op je Facebook-profiel.
Geschiedenis verdwijnt met Safari privé modus
Een andere reden om Safari privé-modus te gebruiken, is zodat je geschiedenis gewist wordt. Dit zorgt er vervolgens voor dat andere mensen die de Mac ook gebruiken (je kinderen, partner, ouders, huisgenoot…) niet zien welke sites jij bezocht hebt, of welke dingen je gezocht hebt op Google.
Handig als je bijvoorbeeld op zoek bent naar een cadeautje voor je echtgeno(o)t(e), en wil dat dat een verrassing blijft.
Prijzen blijven gelijk
Als je wel eens vliegtickets of hotels boekt ken je dit misschien: je bent aan het kijken naar verschillende maatschappijen, en ineens is de prijs hoger dan het net was. Niet altijd veel, maar soms toch net een beetje…
Dit lijkt vooral te gebeuren als duidelijk is dat je toch wel gaat boeken, nadat je even hebt rondgekeken.
Om te voorkomen dat dit gebeurt kun je dus soms beter boeken in privé modus, nadat je al bepaald hebt wat en waar je gaat boeken en de prijzen dus nog laag zijn.
Een computer lenen
Wil je even inloggen op je email of Facebook, op de computer van een kennis? Gebruik de Safari privé modus om te zorgen dat je begint in een schone omgeving zonder cookies.
Zo ben je niet ingelogd op het account van de kennis, en na het afsluiten van alle privé-vensters kun je er zeker van zijn dat je ook weer helemaal bent uitgelogd en geen sporen achterlaat.
Nadelen van de Safari privé modus
Nu je dit allemaal gelezen hebt ben je misschien al wel aan het overwegen om gewoon altijd in privé-modus te werken.
Een nadeel van de Safari privé modus is echter dat het er ook voor zorgt dat het alles steeds wist.
Waar je normaal misschien gewend bent te werken vanuit je Safari-geschiedenis, om terug te gaan naar websites die je eerder bezocht had, gaat dat nu niet werken. De geschiedenis wordt namelijk ook gelijk gewist wanneer je het laatste venster afsluit.
En inloggen op je favoriete websites betekent ook steeds opnieuw inloggen, omdat ze vergeten zijn wie je bent als je terugkomt.
Hoe activeer ik de Safari privé modus?
Nu je alle voor- en nadelen van de privé modus kent kun je een goede beslissing maken wanneer je het wilt gebruiken.
Dan is de vraag natuurlijk nog hoe je dat doet.
Het activeren van privé modus in Safari werkt redelijk vergelijkbaar op zowel iOS (voor de iPhone en iPad), als de Mac.
Op de Mac klik je in het menu Archief op Nieuw privévenster. Nu opent er een nieuw venster, wat een Safari privé venster is.
Alle websites die je nu bezoekt, en links die je opent, gebeuren in de privé modus. Deze geschiedenis wordt dus niet bewaard en cookies worden achteraf gewist.
Op de iPhone en iPad open je het tabblad-overzicht en tik je vervolgens linksonder op Privé. Ook hier geldt weer dat gegevens automatisch gewist worden.
Hoe herken ik de Safari privé modus?
Om te controleren of je op dit moment in Safari privé modus zit, kun je kijken naar de kleur van het venster.
Dit is normaal een lichte kleur grijs, maar wordt donker (tegen het zwart aan) in privé modus. Dit geldt zowel voor de Mac als iOS.
Een andere manier is een willekeurige website te bezoeken, die niet in je geschiedenis staat (die je dus niet bezocht hebt in “normale” modus) en deze vervolgens te sluiten. Wanneer je nu de naam van de website weer gaat typen zou deze niet moeten verschijnen.
* Ben je echt onherkenbaar in Safari privé modus?
Nog even een kanttekening over de privé modus. Hoe anoniem ben je echt?
Zelfs in Safari privé modus kan het voorkomen dat je toch nog “herkend” wordt. Dit gebeurt door een techniek die we “fingerprinting” noemen, waar een website probeert je te herkennen aan allerlei gegevens.
Ze zien bijvoorbeeld “Hey, daar is weer een persoon die Safari 6.0.235 gebruikt, op OS X 10.11.5, met het IP-adres 192.168.23.8, zonder Flash en Java” en kunnen dan gaan gokken of die combinatie van gegevens uniek is (meestal niet), en op basis daar van proberen je toch te “herkennen”.
De meeste websites maken hier echter geen gebruik van, en omdat het niet mogelijk is iemand volledig uniek te identificeren is het niet heel erg betrouwbaar.
Ook als je dit bijvoorbeeld op je werk zou gebruiken om stiekem YouTube-filmpjes te kijken in de hoop dat je baas het niet kan ontdekken: helaas… Je verkeer gaat nog steeds over het netwerk, en ze kunnen je in die zin nog steeds in de gaten houden.
Om dat te voorkomen zou je gebruik moeten maken van een vorm van een proxy of VPN, maar dat is een onderwerp voor een volgende keer. 😉